Vóór de oprichting was de stad bekend onder verschillende namen. De naam van Dakota voor Minneapolis is Bdeóta Othúw Awe ("Vele Lakes City"). De St. Paul Pioneer noemde het beleefd "All Saints" die erop vooruitlopen dat de stad zijn buren St. Paul en St. Anthony zou kunnen absorberen. Eerste kolonist John H. Stevens gaf de voorkeur aan "Hennepin" voor de stad en "Snelling" voor het graafschap. Het heette "Lowell" voor zijn waterfuncties, "Addiesville" of "Adasville" voor een dochter van kolonist Charles Hoag, "Winona" door degenen die de inheemse taal wilden behouden, en "Brooklyn". "Albion" werd geregistreerd door de nieuw georganiseerde provincieregering, maar een meerderheid van de inwoners verwierp die naam. De eerste schoolmeester van de stad, Hoag, was op zoek naar inheemse lettergrepen, toen hij stuitte op "Indianapolis". In de St. Anthony Express stelde Hoag met een stille h "Minnehapolis" voor om het Dakota woord voor waterval te combineren, Mníȟ aȟ a, en het Griekse woord voor stad polis. Uitdrukkelijke redacteur George Bowman en Daniel Payne lieten de h vallen, zonder de hah te verlaten, om Minneapolis te creëren, wat 'de stad van de valkuilen' betekent.

Dakota natives, stad gesticht

Vroege kaart van het gebied van Minneapolis met Dakota-paden en -dorpen c. 1834

De Dakota Sioux was de enige inwoners van de regio toen Franse ontdekkingsreizigers in 1680 aankwamen. Geleidelijk kwamen meer Europees-Amerikaanse kolonisten aan, die wedijverden om spel en andere middelen met de Indianen. Door het Verdrag van Parijs na de Revolutionaire Oorlog werd het Britse land ten oosten van de Mississippi-rivier deel van de Verenigde Staten. In het begin van de 19e eeuw verwierven de Verenigde Staten grond ten westen van de rivier van Frankrijk bij de aankoop van Louisiana. Fort Snelling werd gebouwd in 1819 door het Amerikaanse leger aan de zuidelijke rand van de huidige Minneapolis en ook grenzend aan Saint Paul als de meest afgelegen outpost van het Amerikaanse leger, om de Indische handel van Frans en Engels naar de VS te leiden en om te voorkomen dat de Dakota en Ojibwe in het noorden elkaar bestrijden. Het fort trok handelaren, kolonisten en handelaren aan, wat de groei stimuleerde. Agenten van het Indiase agentschap St. Peters bouwden in het fort het Amerikaanse beleid om inheemse Amerikanen te assimileren in de Europese-Amerikaanse samenleving, en vroegen hen de jacht voor levensonderhoud op te geven en te leren kweken voor de teelt. De regering van de VS drong er bij de Dakota op aan hun land te verkopen, dat in een reeks verdragen werd overgedragen. De VS vernieuwden de verdragen tijdens de burgeroorlog, wat leidde tot honger, oorlog, gevangenneming en ballingschap van de Dakota uit Minnesota.

Franklin Steele, de commandant van het fort, legde zijn claim op de oostbank van Saint Anthony Falls uit, en Stevens bouwde zijn huis op de westelijke jordaanoever. De territoriale wetgever van Minneapolis heeft Minneapolis in 1856 op de westelijke jordaanoever van de Mississippi goedgekeurd. Minneapolis werd in 1867 als stad opgericht en sloot zich in 1872 aan bij de stad St. Anthony.

waterkracht; meel- en glansmeel

Minneapolis ontwikkelde zich rond de Saint Anthony Falls, de hoogste waterval op de Mississippi-rivier en een bron van energie voor zijn vroege industrie. Bossen in het noorden van Minnesota waren een waardevolle hulpbron voor de houtindustrie, die zeventien zagerijen op stroom uit de waterval uitvoerde.

Stereoscopisch beeld van Minneapolis, begin 20e eeuw

Tegen 1871 had de westelijke rivieroever 23 bedrijven, waaronder meel- en wollenfabrieken, ijzerfabrieken, een machinetak voor spoorwegen, en fabrieken voor katoen, papier, sashes en plankhout. Vanwege de beroepsrisico's van het malen waren er in de jaren negentig zes plaatselijke bronnen van kunstmatige ledematen die met de prothesebranche concurreerden. De boeren van de Great Plains groeiden graan dat per spoor naar de 34 meelfabrieken van de stad werd verscheept. De gieren gebruiken waterkracht elders sinds de 1e eeuw voor Christus, maar de resultaten in Minneapolis tussen 1880 en 1930 waren zo opmerkelijk dat de stad werd omschreven als "het grootste waterkrachtcentrum met directe aandrijving ter wereld ooit".

Laadmeel, Pillsbury, 1939

Cadwallader C. Washburn, een vader van de moderne maalderij in Amerika en oprichter van wat General Mills werd, zette zijn bedrijf om van gistmolens naar echt revolutionaire technologie, waaronder 'geleidelijke vermindering' door staal- en porseleinwalserijen die zeer snel zuiver wit meel van topkwaliteit kunnen produceren. William Dixon Gray heeft een aantal ideeën ontwikkeld en sommige zijn door middel van industriële spionage uit Hongarije overgenomen door William de la Barre. Charles A. Pillsbury en de C.A. Pillsbury Company aan de overkant van de rivier was nauwelijks een stap achterop. Ze huren werknemers van Washburn aan om de nieuwe methoden onmiddellijk te gebruiken. De harde rode tarwe die in Minnesota groeit, werd waardevol ($0,50 winst per vat in 1871 steeg tot $4,50 in 1874), en het "patent"-meel van Minnesota werd destijds erkend als de beste ter wereld.

Pas later ontdekten de consumenten de waarde in de zemelen (die de vitaminen, mineralen en vezels van tarwe bevatten) die "... Melkers van meel van Minneapolis routinematig in de Mississippi gedumpt". Na 1883 begon een Minneapolismolen vrijwel met een nieuwe industrie toen hij het bijproduct van zemelen begon te verkopen als veevoer. Millers cultiveerden relaties met academische wetenschappers, vooral aan de Universiteit van Minnesota. Deze wetenschappers steunden hen politiek op veel punten, zoals in het begin van de 20e eeuw, toen voorstanders van gezondheid op het ontluikende voedingsgebied kritiek hadden op het bloem-bleekproces. Bij de piekproductie maakte één enkele fabriek in Washburn-Crosby per dag voldoende meel voor twaalf miljoen broodloten; in 1900 was 14,1 procent van het Amerikaanse graan gemalen in Minneapolis. Verder exporteerde Washburn-Crosby in 1895, door de inspanningen van stille partner William Hood Dunwoody, jaarlijks vier miljoen vaten meel naar het Verenigd Koninkrijk. Toen de uitvoer in 1900 een hoogtepunt bereikte, werd ongeveer een derde van alle meel dat in Minneapolis werd gemalen, overzee vervoerd.

Corruptie, fanatisme, sociale bewegingen, stadsvernieuwing

Strijd tussen stakende teamgenoten en politie, algemene staking van Minneapolis uit 1934

Doc Ames, die aanvankelijk bekend stond als een vriendelijke arts, leidde de stad tot corruptie in vier termen als burgemeester vlak voor 1900. De gangster Kid Cann was beroemd om omkoping en intimidatie in de jaren dertig en veertig. De stad heeft ingrijpende veranderingen doorgevoerd om discriminatie al in 1886 recht te zetten toen Martha Ripley een kraamkliniek oprichtte voor zowel gehuwde als ongehuwde moeders.

Verschillende vormen van onverdraagzaamheid speelden een rol in de eerste helft van de twintigste eeuw. In 1910 begon een Minneapolis-ontwikkelaar restrictieve convenanten te schrijven op basis van ras en etnische afkomst. De praktijk werd door andere ontwikkelaars gekopieerd en voorkwam dat minderheden bepaalde eigendommen in eigendom hadden of huren. Hoewel een dergelijke taal in 1953 door de staatswet en de federale wet op eerlijke huisvesting van 1968 verboden was, bleven restrictieve convenanten tegen minderheden nog in 2017 in veel Minneapolis-akten bestaan. De Ku Klux Klan slaagde erin het gezinsleven te betreden, maar was in feite pas van 1921 tot 1923 een kracht in de stad. Nadat Minnesota in 1925 een eugeniewet had aangenomen, hebben de eigenaars van het Eitel-ziekenhuis ongeveer duizend mensen gesteriliseerd in het Faribault State Hospital.

Van het einde van de Eerste Wereldoorlog tot 1950 was Minneapolis een "bijzonder virulente" plaats van antisemitisme. Een haatgroep, de Silver Legion van Amerika, heeft leden in de stad aangeworven en rond 1936 en 1938 bijeenkomsten gehouden. In 1948 opende het Sinai Hospital, dat de fanatisme van de Joodse dokters weerlegde, het eerste ziekenhuis in de gemeenschap om leden van minderheidsgroepen en godsdiensten in het medisch personeel op te nemen.

Het district van de Gateway in 1939

Toen het lot van het land tijdens de Grote Depressie veranderde, resulteerde de gewelddadige Teamsters Strike van 1934 in wetten die de rechten van werknemers erkennen. Hubert Humphrey, een activiste voor een leven lang burgerrechten en aanhanger van de vakbond, hielp de stad om eerlijke werkwijzen te creëren en een raad voor de mensenrechten die zich in 1946 namens minderheden heeft ingespannen. In de jaren vijftig was ongeveer 1,6% van de populatie van Minneapolis niet-wit. Minneapolis was een blanke suprematie, nam deel aan desegregatie en de burgerrechtenbeweging, en was in 1968 de geboorteplaats van de Amerikaanse Indische Beweging.

In de jaren '50 en '60, als onderdeel van stadsvernieuwing, raasde de stad ongeveer 200 gebouwen in vijfentwintig stadsblokken (ongeveer 40% van het centrum), waarbij het district Gateway en veel gebouwen met een opmerkelijke architectuur werden verwoest, waaronder het Metropolitan-gebouw. De pogingen om het gebouw te redden zijn mislukt, maar worden wel toegeschreven aan de opkomst van de belangstelling voor historische bescherming in de staat.

Op 25 mei 2020 werd politieagent Derek Chauvin acht minuten op een knieltje op George Floyd's nek gezien, met als gevolg zijn dood. Dit incident leidde tot nationale onrust, rellen en massale protesten. De Twin Cities kregen in 2020 te maken met langdurige onrust als onderdeel van een aanhoudende cultuuroorlog die zich concentreerde op raciale kwesties.

Mississippi riverfront en Saint Anthony Falls in 1915. Links Pillsbury, elektriciteitscentrales en de Stone Arch Bridge. Tegenwoordig bevindt het Mill City Museum van de Minnesota Historische Vereniging zich in de Washburn "A" Mill, over de rivier links van de vallen. In centrum links zijn Northwestern Geconsolideerde molens. Het hoge gebouw is het stadhuis van Minneapolis. Op de juiste voorgrond bevinden zich Nicollet Island en de Hennepin Avenue Bridge.

Mening van het centrum van Minneapolis over Bde Maka Ska

De geschiedenis en de economische groei van Minneapolis hangen samen met het water, het kenmerkende fysieke kenmerk van de stad, dat de laatste 10.000 jaar geleden naar de regio is gebracht. IJsblokken die in valleien zijn gedeponeerd door het terugtrekken van gletsjers hebben de meren van Minneapolis gecreëerd. Onder invloed van een overdreven gletsjer en het meer van Agassiz, snijden de rivierbedding van de Mississippi en creëerden de enige waterval van de rivier, Saint Anthony Falls, belangrijk voor de vroege kolonisten van Minneapolis.

Minneapolis ligt op een artesiaans aquifer en vlak terrein en heeft een totale oppervlakte van 58,4 vierkante mijl (151,3 km²) en van deze 6% is water. De watervoorziening wordt beheerd door vier stroomgebieden die overeenkomen met de Mississippi en de drie kreken van de stad. Twaalf meren, drie grote vijvers en vijf ongenoemde wetlands bevinden zich in Minneapolis.

Geest eiland heeft ooit de rivier in Saint-Anthony Falls gegraven en gereduceerd door de winning van kalksteen, totdat de blanke nederzetting zijn Dakota-traditie heeft uitgehold. Het Amerikaanse legerkorps van ingenieurs heeft het eiland in 1960 uit de rivier gehaald.

Het stadscentrum bevindt zich op 45° noorderbreedte. De laagste hoogte van 209 m in de stad ligt in de buurt van Minnehaha Creek en de Mississippi. De locatie van de Prospect Park Water Tower wordt vaak genoemd als het hoogste punt van de stad en een bord in het Deming Heights-park geeft de hoogste hoogte aan. Een plek op 297 m of bij Waite Park in het noordoosten van Minneapolis wordt echter bevestigd door Google Earth als de hoogste grond.

Cityscape

De skyline van Minneapolis, gezien in juli 2014 van de Prospect Park Water Tower

Klimaat

Minneapolis heeft een warm-zomervochtig continentaal klimaat (Dfa in de klimaatclassificatie van Köppen), dat kenmerkend is voor zuidelijke delen van het Midwesten van de Upper, en ligt in zone 4b van de USDA-fabriek, waar kleine enclaves van de stad worden ingedeeld als zone 5a. De stad heeft koude, sneeuwwinters en warme, vochtige zomers. Zoals gebruikelijk in een continentaal klimaat is het verschil tussen de gemiddelde temperaturen in de koudste wintermaand en de warmste zomermaand groot: 33,4 °C (60,1 °F).

Volgens de NOAA bedraagt het jaargemiddelde van Minneapolis voor zonneschijntijd 58%.

De stad kent een breed scala aan neerslag en daarmee samenhangende weersomstandigheden, zoals sneeuw, sleet, ijs, regen, onweersbuien en mist. De hoogste geregistreerde temperatuur was in juli 1936 108 °F (42 °C), terwijl de laagste in januari 1888 -41 °F (-41 °C) was. De sneeuwwinter was 1983-84, toen 98,6 inch (250 cm) sneeuw viel en de sneeuwwinter 1890-91 was, toen slechts 11,1 inch (28 cm) viel.

Vanaf 2019 vond de Amerikaanse volkstelling de volgende raciale samenstelling:

• Wit: 63,8%
• Wit, niet Latijns-Amerika of Latijns-Amerika: 59,8%
• Black of African American: 19,4%
• ispanic of latino (ongeacht ras): 9,6%
• Aziatisch: 6,1%
• Multiraciaal: 4,6%
• Amerikaanse Indiër: 1,4%
• Native Hawaiian/Pacific Islander: 0,0%

Europese Amerikanen vormen ongeveer drievierde van de Minneapolis-bevolking. Deze gemeenschap is voornamelijk van Duitse en Scandinavische afkomst. Er zijn 82.870 Duitse Amerikanen in de stad, die meer dan een vijfde (23,1%) van de bevolking uitmaken. De Scandinavische-Amerikaanse bevolking is voornamelijk Noors en Zweeds. Er zijn 39.103 Noorse Amerikanen, die 10,9% van de bevolking uitmaken; Er zijn 30.349 Zweedse Amerikanen, die 8,5% van de bevolking van de stad uitmaken. De Deense Amerikanen zijn bijna niet zo talrijk als er 4.434 zijn, en vertegenwoordigen slechts 1,3% van de bevolking. De Noorse, Zweedse en Deense Amerikanen vormen samen 20,7% van de bevolking. Dit betekent dat de etnische Duitsers en Scandinavische bevolking samen 43,8% van de Minneapolis-bevolking uitmaken en de meerderheid vormen van de niet-Latijns-Amerikaanse blanke bevolking van Minneapolis. Andere belangrijke Europese groepen in de stad zijn die van het Iers (11,3%), het Engels (7,0%), het Pools (3,9%), het Frans (3,5%) en het Italiaans (2,3%). Afrikaanse Amerikanen maken 18,6% van de bevolking van de stad uit, met een groot deel van de bevolking die de afgelopen drie decennia uit steden als Chicago en Gary, Indiana, afkomstig is uit de Rust Belt.

Amerikaans Zweeds Instituut. Immigranten uit Scandinavië kwamen in de jaren zestig aan.

Er zijn 10.711 individuen die zich identificeren als multiraciaal in Minneapolis: Het aantal zwarte en witte voorouders bedraagt 3.551 en is goed voor 1,0% van de bevolking. Het aantal blanke en inheemse Amerikaanse voorouders bedraagt 2.319 en is goed voor 0,6% van de bevolking. Het aantal blanke en Aziatische afstammelingen bedraagt 1.871 en is goed voor 0,5% van de bevolking. Tot slot zijn er 885 zwarte en inheemse Amerikaanse voorouders die 0,2 procent van de bevolking van Minneapolis uitmaken.

Reeds in de 16e eeuw stonden Dakota-stammen, vooral het Mdewakanton, bekend als permanente kolonisten in de buurt van hun heilige plek in St. Anthony Falls. Nieuwe kolonisten kwamen in de jaren 1850 en 1860 aan in Minneapolis uit New England, New York, Bohemia (nu Tsjechië) en Canada, en in het midden van de jaren 1860 begonnen immigranten uit Finland, Zweden, Noorwegen en Denemarken de stad naar huis te bellen. Ook migrerende werknemers uit Mexico en Latijns-Amerika waren betrokken. Andere immigranten kwamen uit Duitsland, Polen, Italië en Griekenland. Veel Midden-Europese immigranten vestigen zich in de noordoostelijke wijk van de stad, die tot op heden divers is en bekend staat om het Tsjechische (zie Tsjechische Amerikanen) en Poolse culturele erfgoed. Joden uit Midden- en Oost-Europa en Rusland kwamen in de jaren tachtig aan en vestigden zich voornamelijk aan de noordkant van de stad, waarna ze in de jaren vijftig en zestig in groten getale naar de westelijke voorsteden gingen. Aziaten kwamen uit China, de Filipijnen, Japan en Korea. Twee groepen kwamen kort voor tijdens de verplaatsing van de Amerikaanse overheid: Japanners in de jaren 40, en Indianen in de jaren 50. Vanaf 1970 kwamen Aziaten uit Vietnam, Laos, Cambodja en Thailand. Vanaf de jaren '90 kwam er een grote Latino-bevolking aan, samen met immigranten uit de Hoorn van Afrika, vooral Somalië. In 2015 karakteriseerden brookings Minneapolis als een van de negen opkomende immigrantengateways in de VS, met ongeveer 10% in het buitenland geboren inwoners.

Het US Census Bureau schat dat de populatie van Minneapolis vanaf 2017 422.331 bedraagt, een stijging van 10,4% sinds de volkstelling van 2010. De populatie groeide tot 1950, toen de volkstelling een hoogtepunt bereikte van 521.718, en daalde vervolgens tot ongeveer 1990 toen mensen naar de buitenwijken verhuisden.

Onder de Amerikaanse steden die in 2006 door UCLA werden onderzocht, had Minneapolis het op vier na hoogste percentage homoseksuele, lesbische of biseksuele mensen in de volwassen bevolking, met 12,5%. De advocaat noemde de meest LGBT-vriendelijke stad van Minneapolis America in 2011, en in de loop der jaren blijft hij samen met vele andere steden die zich inzetten voor de eer. De mensenrechtencampagne gaf Minneapolis zijn hoogste mogelijke score op zijn index voor lokale gelijkheid van 2019 van inclusief gemeentelijk recht, beleid en diensten voor LGBTQ-mensen.

Raciale en etnische minderheden in de stad lopen achter op blanke tegenhangers in het onderwijs, waarbij 15,0% van de zwarten en 13,0% van de Latijns-Amerikaanse minderheid een bachelordiploma behalen, tegen 42,0% van de blanke bevolking. De levensstandaard stijgt, met een inkomen dat tot de hoogste in het Midden-westen behoort, maar het gemiddelde inkomen van de gezinnen onder de minderheden ligt met ruim $17.000 onder dat van de blanken. Regionaal gezien is het huisbezit van minderheidsbewoners de helft van dat van blanken, hoewel het Aziatische thuisbezit verdubbeld is. In 2000 bedroeg het armoedecijfer voor blanken 4,2%; voor zwarte tinten was het 26,2%; voor Aziaten: 19,1%; Inheemse Amerikanen, 23,2%; en Hispanics, 18,1%.

In december 2018 stemde de gemeenteraad van Minneapolis voor het beëindigen van de eengezinszonering in de gehele stad. Destijds werd 70% van het woongebied bestemd voor losstaande eengezinswoningen. De New York Times legt uit dat de Verenigde Staten als geheel te kampen hebben met een acuut tekort aan betaalbare woonplaatsen, met name in stedelijke gebieden waar de economische mogelijkheden geconcentreerd zijn, wat leidt tot een stijgende dakloosheid en de huizenprijzen. Onderzoek heeft uitgewezen dat eengezinsbuurten het probleem van de stijgende kosten van huisvesting verergeren door het aanbod van beschikbare eenheden te beperken. Veel Minneapolis-blokken dateren vandaag tot voor de jaren '20, met duplexen of kleine appartementengebouwen naast eengezinswoningen. Jarenlang werden deze oudere gebouwen beschouwd als "niet-conforme" gebouwen in overeenstemming met de verordeningen van de steden. Volgens het nieuwe plan van Minneapolis zal dit onderscheid worden opgeheven, aangezien woningen, duplexen en appartementen de voorkeursnorm zullen worden. Daarom zijn de meeste verbeteringen van deze ideeën niet nieuw, maar eerder met terugwerkende kracht het ongedaan maken van typische noties en beleid in het verleden. Slate Magazine legde uit dat zonering van eengezinswoningen was ontworpen als een legale manier om zwarte Amerikanen en andere minderheden ervan te weerhouden naar bepaalde buurten te verhuizen, en het functioneert nog steeds als een effectieve barrière vandaag de dag. Aldus werd zonering gebruikt als indirecte manier om rassenscheiding in woningen tot stand te brengen. Verder legt Politico Magazine uit dat eengezinswijken, die al jaren gemeenschappelijk zijn in de stadsplanning en de voorstedelijke planning, en die deel uitmaken van de Amerikaanse droom: straten met stand-alone huizen, groene gazons en veel ruimte. Het nieuwe plan van Minneapolis zou het stadslandschap rond lopen en massavervoer veranderen. De aanpak van Minneapolis was om elke eengezinswijk tegelijk te beschermen. Naast de kosten beperken eengezinsbuurten het economisch potentieel van steden door de groei te beperken en dragen ze bij aan de klimaatverandering, doordat ze een wildgroei en lange verplaatsingen nodig hebben. De toenemende woondichtheid, die kan worden gemeten als het aantal wooneenheden per hectare woongebied, exclusief straten, open ruimte of andere niet-woonruimte, kan een manier zijn om steden milieuvriendelijker te maken.

Religie

De Basilica van de Barokstijl Saint Mary van Emmanuel Louis Masqueray

Het Dakota-volk, de oorspronkelijke bewoners van het gebied waar Minneapolis nu staat, geloofde in de Grote Geest en was verrast dat niet alle Europese kolonisten religieus waren. Meer dan 50 denominaties en godsdiensten zijn in Minneapolis gevestigd: Volgens een studie van het Pew Research Centre uit 2014 heeft 70% van de bevolking van de stad zich als christenen geïdentificeerd, met 46% van de mensen die protesteren tegen een verscheidenheid aan kerken (waarvan de meesten Lutheran zijn vanwege het Duitse en Scandinavische erfgoed van de stad) en 21% van de mensen die de rooms-katholieke overtuiging uitdragen. In dezelfde studie staat dat andere religies (waaronder het jodendom, het boeddhisme, de islam en het hindoeïsme) samen ongeveer 5% van de bevolking uitmaken en dat 23% geen religieuze overtuiging heeft opgeëven.

De mensen die uit New England kwamen waren voor het grootste deel christelijke protestanten, Quakers en Universalisten. De oudste kerk in de stad, Our Lady of Lourdes Katholieke Kerk, werd in 1856 in de buurt van Nicollet Island/East Bank gebouwd door universalisten en kort daarna door een katholieke Franse congregatie. De eerste Joodse congregatie in Minneapolis werd in 1878 gevormd als Shaarai Tov, sinds 1920 bekend als Temple Israel, en in 1928 bouwde een synagoge in de buurt van de Oost-Isles. De St. Mary's Orthodoxe kathedraal werd opgericht in 1887, opende een missionaire school in 1897, en creëerde in 1905 het eerste Russisch-orthodoxe seminarie in de Verenigde Staten Edwin Hawley Hewitt, ontworpen voor zowel St. Mark's Episcopal Cathedral als Hennepin Avenue United Methodist op Hennepin Avenue net ten zuiden van het centrum. De eerste basilica in de Verenigde Staten en de cokathedraal van de rooms-katholieke archdiocese van Saint Paul en Minneapolis, de Basilica van Saint Mary bij het Loring Park, werd in 1926 benoemd door paus Pius XI.

De Billy Graham Evangelistic Association, Decision magazine, en World Wide Pictures film and Television distributions waren vanaf eind jaren veertig tot begin jaren 2000 in Minneapolis gevestigd. Jim Bakker en Tammy Faye ontmoetten elkaar tijdens hun bezoek aan de Noordelijke Universiteit van het Pentecostal en begonnen een televisieministerie dat in de jaren tachtig 13,5 miljoen huishoudens bereikte. Vandaag de dag is de Olivet Lutheran-kerk in het zuidwesten van Minneapolis de op één na grootste Lutherse congregatie van het land, met ongeveer 6.000 aanwezigen. Christelijke Kerk Lutheran in de buurt van Longmede, ontworpen door Eliel Saarinen met een onderwijsgebouw van zijn zoon Eero Saarinen, is een nationaal historisch landmerk.

In de jaren '50 creëerden leden van de Islam een tempel in het noorden van Minneapolis, en de eerste moslimmoskee werd gebouwd in 1967. In 1972 vestigde een hulporganisatie de eerste islamitische familie van Shi'a uit Oeganda. In 2004 maakten 20.000 tot 30.000 Somalische moslims de stad tot hun thuis. In 1972, na de dood van Shunryüsoki, nodigden de Minnesotanen in het San Francisco Zen Center de boeddhistische monnik Dainin Katagiri uit om van Californië naar Minneapolis te verhuizen—op één rekening dacht hij dat niemand anders zou willen. Hij richtte een lineage op die vandaag drie Sōtō Zen centra omvat onder de bijna 20 boeddhistische en meditatiecentra van de stad. Atheïsten voor de mensenrechten hebben hun hoofdkwartier in de wijk Shingle Creek in een geodetische koepel. Minneapolis heeft sinds 1994 een gecharterd plaatselijk lichaam van Ordo Templi Orientis. De hindoes worden bediend door meerdere tempels in Minneapolis en de hindoetempel van Minnesota in Maple Grove.

Witte Amerikaanse banktorens gereflecteerd in de Capella Tower

De Minneapolis-St. Paul Area is het op twee na grootste economische centrum in het Midwesten, achter Chicago en Detroit. Tijdens de eerste jaren van de stad moesten de melkveehouders tijdens het groeiseizoen geld betalen voor tarwe en deze vervolgens vasthouden tot het nodig was voor meel. Dit vereiste grote hoeveelheden kapitaal, wat de plaatselijke banksector stimuleerde en van Minneapolis een belangrijk financieel centrum maakte. De economie van Minneapolis is tegenwoordig gebaseerd op handel, financiën, spoor- en vrachtvervoer, gezondheidszorg en industrie. De kleinere componenten zijn in het publiceren, het frezen, voedselverwerking, grafische kunsten, verzekering, onderwijs, en hoge technologie. De industrie produceert metaal- en automobielproducten, chemische en landbouwproducten, elektronica, computers, precisie medische instrumenten en apparaten, kunststoffen en machines. De stad produceerde in één keer landbouwwerktuigen.

Het metropolitane gebied Twin Cities heeft de vijfde hoogste concentratie van het hoofdkwartier van het bedrijfsleven in het land, met vijf Fortune 500-ondernemingen met hoofdkwartier binnen de stadsgrenzen van Minneapolis: Target, U.S. Bancorp, Xcel Energy, Ameriprise Financial en Thrivent Financial. Vanaf 2015 zijn de grootste werkgevers in het centrum van de stad Target, Wells Fargo, HCMC, Hennepin County, Ameriprise, U.S. Bancorp, Xcel Energy, de stad Minneapolis, RBC Wealth Management, de krant Star Tribune, Capella Education Company, Thrivent, CenturyLink, ABM Industries en de Reservebank van Minneapolis.

De 361.000 werknemers van Target Corporation bedienen 1.801 winkels in de VS

Buitenlandse bedrijven met Amerikaanse kantoren in Minneapolis zijn onder meer Accenture, Bellisio Foods (nu onderdeel van Charoen Pokphand Foods), Canadian Pacific, Coloplast, RBC en Voya Financial. In haar enquête van 2018 voor buitenlandse directeuren gaf The Economist Minneapolis de op twee na duurste stad in Noord-Amerika en de 26ste ter wereld.

De Twin Cities dragen 63,8% bij van het bruto nationaal product van Minnesota. Minneapolis is de vijftiende rijkste stad van de VS. Het bruto metropolitaans product van 199,6 miljard dollar en het persoonlijke inkomen per hoofd van de bevolking staan op de dertiende plaats in de VS, die zich in 2000 heeft hersteld van de recessie van het land. het inkomen steeg in 2005 met 3 , 8 % , maar lag achter op het nationale gemiddelde van 5 % . De stad keerde in het vierde kwartaal van dat jaar terug naar de hoogste werkgelegenheid.

De Federal Reserve Bank van Minneapolis bedient Minnesota, Montana, Noord- en Zuid-Dakota, en delen van Wisconsin en Michigan. De kleinste van de 12 regionale banken in het Federal Reserve System beheert een landelijk betalingssysteem, houdt toezicht op aangesloten banken en bancaire holdings en fungeert als bankier voor de Amerikaanse Schatkist. De Minneapolis Grain Exchange, die in 1881 werd opgericht, bevindt zich nog steeds in de buurt van de voorkant van de rivier en is de enige uitwisseling voor harde rode-lentestfutures en -opties.

De culturele organisaties van Minneapolis trekken creatieve mensen en doelgroepen naar de stad voor theater, visuele kunst, schrijven en muziek. De diverse bevolking van de gemeenschap blijft ook een lange traditie van liefdadigheidsondersteuning beheren door middel van progressieve sociale programma's van de overheid, VOLAG's en vrijwilligerswerk, alsook door middel van de filantropie in de privé-sector en het bedrijfsleven.

visuele kunsten

Walker Art Center

Het Walker Art Center, een van de vijf grootste moderne kunstmusea in de VS, zit op Lowry Hill, vlakbij het centrum. De grootte van het centrum werd in 2005 verdubbeld met een toevoeging van Herzog & de Meuron, en breidde zich uit met de verbouwing van een park van 6,1 hectare, ontworpen door Michel Desvigne, dat zich aan de overkant van de straat van de Sculpture Garden van de Minneapolis bevindt.

Het Minneapolis Institute of Art, dat bekend staat als Mia sinds zijn 100e verjaardag, ontworpen door McKim, Mead & White in 1915 in het centrum van het zuiden van Minneapolis, is het grootste kunstmuseum in de stad, met 100.000 stuks in de permanente collectie. Nieuwe vleugels, ontworpen door Kenzo Tange en Michael Graves, openden respectievelijk in 1974 en 2006 voor hedendaagse en moderne werken en meer galerijruimte.

Mia is dagelijks open en biedt gratis toelating tot de collectie van 90.000 objecten van 20.000 jaar.

Het Weisman Art Museum, ontworpen door Frank Gehry voor de Universiteit van Minnesota, werd in 1993 geopend. Een toevoeging die de grootte van de galerijen verdubbelde, ook ontworpen door Gehry, opende in 2011. Het Weisman Art Museum biedt gratis toegang. Het Museum of Russian Art opende in een gerestaureerde kerk in 2005 en toont een verzameling van 20e-eeuwse Russische kunst, alsmede lezingsseries, seminars, sociale functies en andere speciale evenementen.

De VS hebben vandaag het noordoostelijk district van de minneapolis als het beste kunstdistrict van het land in 2015 gekozen, waarbij 400 onafhankelijke artiesten, een centrum bij het Northrup King Building, en terugkerende jaarlijkse evenementen zoals Art-A-Whirl elke lente, en de Fine Arts Show Art Attack and Casket Arts Quad's Cache studio in november.

Theater en dramatische kunsten

Minneapolis is sinds het midden van de jaren 1800 een cultureel centrum voor theatervoorstellingen. Vroege theaters waren het Pence Opera House, de Academie voor Muziek, het Grand Opera House, het Lyceum en later het Metropolitan Opera House, dat in 1894 opende.

Theaterbedrijven en forellen zoals de illusie, de Jungle, het gemengde bloed, de Penumbra, de uitvoerende kunsten van Mu, het Bedlam theater, Blackout Improv, het BreGE Improv theater, het Brave New Workshop, het Minnesota Dance Theater, het Theater van het Rode Oog, de Schuif, het Theater Latté Da, in de hartstok van de beest pet- en maskertheater, Lundstrum Center for the Performance Arts and the Children's Theater Company zijn gevestigd in Minneapolis.

Het Guthrie Theater, het grootste theaterbedrijf in het gebied, bezet een drietraps complex dat de Mississippi over het hoofd ziet, ontworpen door de Franse architect Jean Nouvel. Het bedrijf werd in 1963 opgericht door Sir Tyrone Guthrie als prototype alternatief voor Broadway en produceert het hele jaar door een grote verscheidenheid aan shows. Minneapolis kocht en renoverde het Orpheum, de Staat, en Pantages Theaters vaudeville en filmhuizen op Hennepin Avenue, die nu voor concerten en spelen worden gebruikt. Een vierde gerenoveerd theater, de voormalige Shubert, ging samen met het Hennepin Center for the Arts om het Cowles Centre for Dance en de Performance Arts te worden, waar meer dan een dozijn podiumkunstengroepen wonen. De stad is de thuisbasis van het Minnesota Fringe Festival, dat elk jaar honderden optredens en producties voorstelt.

Muziek

De artiest Prince studeerde in het Minnesota Dance Theater via de openbare scholen van Minneapolis.

Het Minnesota Orchestra speelt klassieke en populaire muziek op de Orchestra Hall van de stad onder muziekdirecteur Osmo Vänskä - een criticus die in 2010 voor de New Yorker schreef het als "het grootste orkest ter wereld". Het orkest werd in 2013 genomineerd voor de opname van "Sibelius: Symfonieën nrs. 2 & 5," en het won in 2014 een Grammy Award voor "Sibelius: Symfonieën 1 en 4." Vänskä vertrok in 2013 toen een arbeidsgeschil onopgelost bleef, waardoor de voor Carnegie Hall geplande concerten moesten worden geannuleerd. Na een vastlegging van 15 maanden heeft een contractuele schikking in januari 2014 geleid tot de teruggave van de uitvoerende kunstenaars, met inbegrip van Vänskä, aan Orchestra Hall.

Volgens DownBeat is de Dakota Jazz Club al 25 jaar een van 's werelds beste jazzlocaties. Nieuwsgierig wonnen de Kroonmannen in het noordoosten van Minneapolis ook het beste van de wereld in 2020.

Singer en multi-instrumentalistische Prince werd geboren in Minneapolis en woonde het grootste deel van zijn leven in het gebied. Nadat Jimmy Jam en zijn 11-delige 'Mind & Matter' hadden doorbroken door discriminatie die een rassenbarrière in het centrum had gecreëerd, bereikte Prince een wereldwijd multiraciaal publiek met zijn combinatie van onfatsoenlijkheid en religie. Prince, een authentiek muziekprogramma verrijkt door een muziekprogramma bij The Way Community Center, leerde een Polymog te runnen bij Sound 80 voor zijn eerste album dat een sonisch element werd van het Minneapolis-geluid. Met medemuzikanten, van wie velen op Twin/Tone Records waren opgenomen, hielp Prince First Avenue en de 7th Street Entry prominente plaatsen te maken voor zowel kunstenaars als doelgroepen.

In 1970 zag Allan Fingerhut het potentieel voor de nachtclub die First Avenue & 7th Street Entry werd, die in 2020 haar 50ste verjaardag viert.

Andere kunstenaars uit Minneapolis zijn Hüsker Dü en The Replacements, die in de jaren tachtig een centrale rol speelden in de alternatieve rockboom in de VS. Hun voormannen Bob Mold en Paul Westerberg ontwikkelden succesvolle solocarrières. De stad is de thuisbasis van de MN Spoken Word Association en het onafhankelijke hiphoplabel Rhymesayers Entertainment en heeft aandacht gekregen voor rap, hiphop en gesproken woord. Ondergrondse Minnesota hip hop doet zoals Atmosphere en Manny Phesto becommentariëren vaak de stad en Minnesota in songteksten.

Tom Waits bracht twee liedjes over de stad vrij, "kerstkaart van een hoer in Minneapolis" (Blue Valentine, 1978) en "9th & Hennepin" (Regen Dogs, 1985), en Lucinda Williams nam de titel "Minneapolis" op (Wereld zonder tranen, 20 3). In 2008 opende het eeuwenoude MacPhail Center for Music een nieuwe faciliteit ontworpen door James Dayton.

Lokale en internationaal erkende Minneapolis-muziekopartiesten zijn onder meer Woody McBride, Freddy Fresh en DVS1.

Minneapolis is de thuishaven van drie operabedrijven: Minnesota Opera, Mill City Summer Opera en Echt Spicy Opera, gekend voor de productie van nieuwe musicals en opera's.

literatuur

Minneapolis is de op twee na meest geletterde stad in de VS, die de oprichter was van Open Book, het grootste literair en boekkunsten centrum in het land. Het centrum bestaat uit het Loft Literary Center, het Minnesota Center for Book Arts and Milkweed Editions, dat The New York Times de grootste onafhankelijke literaire uitgever van het land zonder winstoogmerk noemde. Het Centrum tentoonstelt en onderwijst zowel hedendaagse kunst als traditionele geschriften van schrijven, papierwerk, letterdruk en boekbinding. Uitgeverijen in Minneapolis zijn onder meer Coffee House Press en de Universiteit van Minnesota Press.

liefdadigheid

Alight (voorheen het American Refugee Committee) bevindt zich op de bovenste verdieping van het gebouw van de Bank.

Filantropie en liefdadigheid geven maken deel uit van de gemeenschap. Meer dan 40 procent van de volwassenen in het gebied Minneapolis-Saint Paul geeft tijd voor vrijwilligerswerk, het hoogste percentage van alle grote metropolitane gebieden in de Verenigde Staten. Het metropolitane gebied geeft 13% van zijn totale liefdadigheidsdonaties aan kunst en cultuur. Het grootste deel van de geschatte $1 mrd recente uitbreiding van kunstvoorzieningen werd particulier ingebracht.

De oudste stichting in Minnesota, de Minneapolis Foundation investeert en beheert meer dan 900 liefdadigheidsfondsen en verbindt donoren met non-profitorganisaties.

Alight helpt elk jaar 2,5 miljoen vluchtelingen en ontheemden in de Asili-Democratische Republiek Congo, Jordanië, Myanmar, Pakistan, Rwanda, Somalië, Zuid-Sudan, Sudan, Syrië, Thailand en Oeganda. In 2011 stond Target Corporation op de 42e lijst van de beste 100 bedrijfsburgers in het tijdschrift van de CR voor de verantwoordelijken voor het bedrijfsleven. Katholieke charitatieve instellingen De Verenigde Staten zijn een van de grootste lokale aanbieders van sociale diensten.

Cuisine

West Broadway Avenue was een cultureel centrum in het begin van de 20e eeuw, maar in de jaren vijftig begon de vlucht naar de buitenwijken en stopten de streetauto's. Een van de grootste voedselwoestijnen in de Verenigde Staten was in Noord-Minneapolis, waar medio 2017 70.000 mensen slechts twee supermarkten hadden. Wirth Co-op is sinds zijn opening in 2017 gesloten binnen een jaar. De Noordmarkt is in 2017 geopend.

Vanaf 2019 hebben de in Minneapolis gevestigde chefs James Beard Foundation Awards gewonnen: Ann Kim, chef op Young Joni, Pizza Lola en Hello Pizza, won in 2019. De oprichter van de Sioux Chef, Sean Sherman won in 2019 twee James Beard-prijzen: de prijs voor leiderschap en het beste kookboek . Steve Hoffman won de James Beard-onderscheiding die schreef voor "What Is Northern Food.." Andere winnaars: In 2008 won de stijgende ster chef-kok Gavin Kaysen opnieuw in 2018, Spoon & Stable; Alexander Roberts, Restaurant Alma; en Isaac Becker, 112 Eatery. Ook in gesloten locaties won Tim McKee bij La Belle Vie en Paul Berglund bij Bachelor Farmer. Andrew Zimmern won in 2010, 2013 en 2017 voor Uitstekende persoonlijkheid/Gastheer op Bizarre Foods met Andrew Zimmern en voor zijn televisieprogramma On Location in 2012. Toen in 2017 dertien chef-koks en restaurants werden genomineerd voor James Beard-prijzen, noemde The Wall Street Journal Minneapolis een van de tien beste plaatsen ter wereld.

Team USA, met inbegrip van Gavin Kaysen (van Spoon en Stable, keuken afgebeeld), Thomas Keller en Daniel Boulud, wonnen een zilveren medaille in de Bocuse d'Or van 2015.

Julia Moskin schreef over New Nordic cuisine, chef Paul Berglund en de Bachelor Farmer, en de restaurants La Loma, Tilia, de Red Stag Supper Club, Fika en Haute Dish in de New York Times in 2012. Ze zei dat Minneapolis-chefs trendy Noordse ingrediënten als wortelgroenten, viskuit, wilde groenen, gif, gedroogde paddenstoelen en zeewier hebben gediend. Twee maanden later bevatte Bon Appétit de Bachelor Farmer, Piccolo, Saffron, Salty Tart en Smack Shack Shack/1029 Bar, die schreef over de New Nordic cuisine en het Scandinavische erfgoed van Minneapolis. Minneapolis wordt genoteerd voor zijn Oost-Afrikaanse keuken als gevolg van een golf van Somalische immigratie die in de jaren negentig begon. In 2018 noemden Food & Wine Spoon en Stable een van de 40 belangrijkste restaurants van de afgelopen 40 jaar. Vanaf 2019 gebruiken chef-koks en bakkerijen op acht van de negen restaurants van Kim Bartmann Minneapolis erfgoedkorrels van de Sunrise Four Mill.

USA Today heeft besloten dat Minneapolis-Saint Paul in 2015 het beste plaatselijke voedselgebied was. In 2015 en 2016 werden vier restaurants gesloten: La Belle Vie, Vincent, Brasserie Zentral en Saffron. Bachelor Farmer werd in 2020 gesloten als gevolg van de COVID-19-pandemie en later dat jaar werd ook het 60-jarige landmerk Fuji Ya gesloten. Voedsel en wijn noemden de Brewertafel in Surly Brewing een van de tien restaurants van het jaar 2016. Ook in 2016 werden Food & Wine genaamd Eat Street Social, Constantine en Coup d'État drie van de beste cocktailbars in de VS Young Joni geselecteerd uit een van de GQ top tien nieuwe restaurants en een van Eater's twaalf beste nieuwe restaurants uit 2017. Esquire zette Hai Hai op de lijst van de beste restaurants van Amerika in 2018 en Grand Café en Marco Zappia van Martina hebben beiden bijzondere opmerkingen gemaakt.

Raciale conflicten

Een van de auteurs beschreef de rassenverschillen als de belangrijkste uitdaging voor de Minneapolis in de eerste decennia van de 21ste eeuw, met het argument dat de inheemse en minderheidsbevolkingen van de stad voor veel welzijnsmaatstaven, zoals gezondheidsresultaten, academische prestaties, inkomen en thuisbezit, slechter waren dan de blanke bevolking van de stad. Verschillende andere commentatoren en waarnemers hebben ook geschreven over historische racisme en sociaaleconomische ongelijkheden in de stad. In 2015 heeft de politie Jamar Clark, een inwoner van Black Minneapolis, neergeschoten en gedood, wat heeft geleid tot een aantal weken van protesten in Noord-Minneapolis.

In 2020 brak een aantal rellen en protesten uit in de stad na de moord op George Floyd, een zwarte man die op 25 mei door een politieagent werd gedood nadat de politie was gebeld omdat Floyd vals geld zou hebben gebruikt in een supermarkt. Een ooggetuigenvideo toonde een politieagent die knielde op Floyd's nek tot hij het bewustzijn verloor en later stierf. Terwijl veel demonstranten en bijeenkomsten in mei en juni 2020 vreedzaam waren, hebben de gevechten tussen politie en demonstranten van 28 tot 30 mei geleid tot drie avonden van wijdverbreide materiële schade, plunderingen en branden. De schattingen van de schade aan onroerend goed waren opwaarts van $500 mln, waardoor de onrust in het gebied van Minneapolis-St. Paul de op één na meest destructieve in de geschiedenis van de Verenigde Staten na de rellen in Los Angeles in 1992. De dood van Floyd's en de daaruit voortvloeiende onrust in Minneapolis hebben een wereldwijde cultuuroorlog met raciale problemen verergerd.

De Minnesota Lynx verslaat de Washington Mystics in Target Center in 2018.

Minneapolis is de thuisbasis van vier professionele sportteams. De Minnesota Timberwolves brachten NBA basketbal terug naar Minneapolis in 1989, gevolgd door de Minnesota Lynx in 1999. Beide basketbalteams spelen in het Target Center. In de afgelopen jaren was de Lynx het meest succesvolle sportteam in de stad en een dominante speler in de WNBA, die in 2011, 2012, 2013, 2015, 2016 en 2017 de eindronde van de WNBA bereikte en in 2011 won 3, 2015 en 2017.

Het voetbalteam van de Minnesota Vikings en het honkbalteam van de Minnesota Twins hebben sinds 1961 in de staat gespeeld. De Vikingen waren een NFL-uitbreidingsteam, en de Twins werden gevormd toen de Senatoren van Washington naar Minnesota verhuisden. De Twins heeft 11 afdelingstitels gewonnen (1969, 1970, 1987, 1991, 2002-2004, 2006, 2009, 2010 en 2019), drie American League Pennants 65, 1987 en 1991) en de World Series in 1987 en 1991. De tweelingen hebben gespeeld op het Gebied van het Doel sinds 2010. De Vikingen speelden in de Super Bowl na de seizoenen 1969, 1973, 1974 en 1976 (Super Bowl IV, Super Bowl VIII, Super Bowl IX en Super Bowl XI, respectievelijk), en verloren alle vier de spellen.

De Minnesota Wild van de NHL speelt in St. Paul bij het Xcel Energy Center. Het voetbalteam van MLS Minnesota United FC speelde de seizoenen 2017 en 2018 bij het TCF bankstadion van de Universiteit van Minnesota, en verhuisde naar Allianz Field in St. Paul.

Doelcentrum

Doelveld

US Bank Stadium

Andere professionele teams hebben in het verleden in Minneapolis gespeeld: Het honkbalteam van Minneapolis Millers, dat in 1884 voor het eerst speelde, heeft destijds het beste record in hun competitie behaald en 15 spelers bijgedragen aan de honkbalzaal van Fame. In de jaren 20 was Minneapolis de thuisbasis van het NFL-team de Minneapolis Marines, later bekend als de Minneapolis Red Jackets. In de jaren veertig en vijftig won het basketbalteam van Minneapolis Lakers, de eerste van de grote competities in elke sport, zes basketbalkampioenschappen (1948, 1949, 1950, 1952, 1953 en 1955) 4) in drie competities om de eerste dynastie van de NBA te worden voordat ze naar Los Angeles verhuizen. De American Wrestling Association, voorheen de NWA Minneapolis Boxing & Wrestling Club, opereerde van 1960 tot de jaren negentig in Minneapolis.

Het 1.750.000 vierkante voet (163.000 m²) Amerikaanse bankstadion werd gebouwd voor de Vikingen voor ongeveer $1.122 mrd, meer dan de helft gefinancierd door de eigenaar van Vikingen Zygi Wilf en particuliere investeringen. Het stadion werd in 2016 geopend met 66.000 zitplaatsen, uitbreidbaar tot 70.000 voor de Super Bowl van 2018. Tweeduizend high-definition televisies worden gedomineerd door twee scoreborden, de tiende grootste van de liga, die samen 12.560 vierkante voet (1.167 m²) meten en elk groter zijn dan een stadhuis. Dankzij het allernieuwste Wi-Fi-netwerk kunnen ventilatoren voedsel en drank bestellen en deze op hun zitplaatsen laten leveren of klaar maken om op te halen. Seizoenskaartjes die vóór het begin van het voetbalseizoen 2016 werden verkocht, zijn nog steeds niet beschikbaar. Het Amerikaanse bankstadion zal ook 'rollerblading'-nachten vertonen en concerten en evenementen organiseren.

Het centrum Hubert H. Humphrey Metrodome, die in januari 2014 werd gesloopt om plaats te maken voor het Amerikaanse bankstadion, was het grootste sportstadion in Minnesota van 1982 tot 2013.

De belangrijkste sportevenementen die de stad organiseert, zijn onder meer de Grote Liga Baseball All-Star Games uit 1985 en 2014, de World Series uit 1987 en 1991, de Super Bowl XXVI uit 1992 en de Super Bowl LII uit 2018, de Wereldserie uit 1999 2, 2001 en 2019 NCAA Afdeling 1 basketbal mannen en NCAA Women's Division 1 Final Four. Minneapolis was ook gastheer van het wereldkampioenschap ijskoniezen in 1998. Minneapolis heeft de internationale rondetafelconferentie drie keer als gastheer gehad voor de Olympische zomerspelen, die in 1948 door Londen werd geslagen, in 1952 in Helsinki (toen de stad op de tweede plaats afliep) en in 1956 door Melbourne. Het stadion van de Amerikaanse bank heeft sinds 2017 het AMA Motocross-kampioenschap georganiseerd. De stad organiseerde de 2017- en 2018 X games en het 2018 WNBA All-Star Game. De voor 17-19 juli geplande X-spelen van 2020 zijn geannuleerd als gevolg van de pandemie van het coronavirus.

Sinds de jaren '30 hebben de Golden Gophers nationale kampioenschappen gewonnen in honkbal, boksen, voetbal, golf, gymnastiek, ijshockey, binnen- en buitenspoor, zwemmen en worstelen. Het ijshockeyteam van de Gophers-vrouwen is een zesvoudige NCAA-kampioen en zeven keer nationaal kampioen in 2000, 2004, 2005, 2012, 2013, 2015 en 2016.

Het Minneapolis-parksysteem wordt het best ontworpen, best gefinancierd en het best onderhouden in Amerika genoemd. De parken worden bestuurd en geëxploiteerd door de Minneapolis Park and Recreation Board, een onafhankelijk park district. Met vooruitziende blik, donaties en inspanningen van de leiders van de gemeenschap kon Horace Cleveland zijn beste landschapsarchitectuur creëren, waarbij geografische landschappen behouden bleven en ze met boulevards en parkways werden verbonden. De stadsketen, bestaande uit zeven meren en Minnehaha Creek, is met de fiets verbonden, rijdende en wandelende paden en wordt gebruikt voor zwemmen, vissen, picknicken, beren en schaatsen. Een parkway voor auto's, een autosnelweg voor rijders en een weg voor voetgangers loopt evenwijdig langs de route van 52 mijl (84 km) van de Grote Rounds National Scene Byway.

Theodore Wirth wordt gecrediteerd voor de ontwikkeling van het parksysteem. Zijn doel was om een park te bouwen binnen de loopafstand van elk kind in de stad. Vandaag de dag is 16,6% van de stad parken en is er 770 vierkante voet (72 m²) parkland voor elke inwoner. In haar 2020-parkrangschikking meldde The Trust for Public Land dat Minneapolis het beste parksysteem had van de 100 dichtstbevolkte Amerikaanse steden.

De forronische tweedelijnsmarathon van 2006

De parken zijn op veel plaatsen met elkaar verbonden en de nationale rivier- en recreatiezone van Mississippi verbindt regionale parken en bezoekerscentra. Het oudste natuurpark van het land, de Eloise Butler Wildflower Garden en het vogelreservaat, bevindt zich in het Theodore Wirth Park. Wirth Park wordt gedeeld met Golden Valley en is ongeveer 90% groter dan Central Park in New York City. Het Minnehaha Park is een van de oudste en meest populaire parken van de stad en ontvangt elk jaar meer dan 500.000 bezoekers. Henry Wadsworth Longmede, genaamd de vrouw van Hiawatha Minnehaha voor de waterval van Minneapolis in The Song of Hiawatha, een bestsellend en dikwijls geparodeerd 19e-eeuwse gedicht. De Winchell-trail van 15 km, met alleen maar een wandelende wandelaar langs de Mississippi-rivier, met zijn prachtige uitzichten en toegang, biedt een rustige wandelervaring in de stad.

Runner's World rangschikt de Twin Cities als de zesde beste stad van Amerika voor runners. De Twin Cities Marathon rent in Minneapolis en Saint Paul elke oktober trekt 250.000 toeschouwers. De 26,2 mijl (42,2 km) race is een kwalificatie voor de Olympische Spelen in Boston en de Verenigde Staten. De organisatoren sponsoren nog drie races: een Kindermarathon, een 1 mijl (1,6 km) en een 10 mijl (16 km).

Het American College of Sports Medicine rangschikte Minneapolis en zijn metropolitane gebied elk jaar van 2008 tot 2016 als eerste, tweede of derde "fitnessstad" van het land, en eerst van 2011 tot 2013. In andere sport bevinden zich vijf golfbanen in de stad, met de nationale Hazeltine National Golf Club en de Interlachen Country Club in de nabijgelegen voorsteden. Minneapolis is de thuisbasis van meer golfers per hoofd van de bevolking dan elke andere grote Amerikaanse stad. De staat Minnesota heeft het hoogste aantal fietsers, sportvissers en sneeuwskiërs per hoofd van de bevolking. Terwijl hij in Minneapolis woonde, richtten Scott en Brennan Olson Rollerblade op (en verkocht deze later), het bedrijf dat de sport van inline skating populariseerde.

Spring art party, North Commons Park, Willard-Hay, een van de 81 wijken van Minneapolis

Minneapolis is een bolwerk van de Democratische Partij van Minnesota, een partij van de Democratische Partij (DFL). Het gemeentebestuur van Minneapolis heeft de meeste macht en vertegenwoordigt de dertien districten van de stad die de "bekroningen" worden genoemd. De stad nam in 2006 direct de stembusgang aan, eerst bij de verkiezingen van 2009. De raad telt twaalf DFL-leden en één van de Groenen. Verkiezingskwesties in 2013 omvatten financiering voor een nieuw Vikings-stadion waarover sommige gevestigde exploitanten hun positie verloren. Dat jaar kozen Minneapolis Abdi Warsame, Alondra Cano, en Blong Yang, de eerste Somalische-Amerikaanse, Mexicaanse-Amerikaanse en Hmong-Amerikaanse gemeenteraadsleden van de stad.

Jacob Frey van de DFL is de huidige burgemeester van Minneapolis. Het kantoor van burgemeester is relatief zwak, maar heeft wel enige bevoegdheid om personen aan te wijzen, zoals het hoofd van de politie. Parken, belastingen en openbare huisvesting zijn semi-onafhankelijke raden en heffen hun eigen belastingen en vergoedingen die onderworpen zijn aan de regels van de Raad van Bestuur en de Belastingen. Lisa Bender is de huidige voorzitter van de gemeenteraad.

In 2018 heeft de gemeenteraad het plan van Minneapolis Comprehensive 2040 goedgekeurd en het ter goedkeuring voorgelegd aan de gemeenteraad van Metropolitan. Op nationaal niveau wordt in het plan een aantal woonwijken van één familie heringedeeld voor triplexen om betaalbare woningen te verhogen, wordt getracht de effecten van de klimaatverandering te verminderen en wordt getracht een aantal van de rassenverschillen in de stad te corrigeren. Na de goedkeuring van het plan door de gemeenteraad van Metropolitan heeft de gemeenteraad in november 2019 unaniem besloten duplexen en triplexen in het hele land toe te laten. De Brookings Institution noemde het "een relatief zeldzaam voorbeeld van succes voor de YIMBY-agenda" en "het mooiste plan van het jaar".

Op federaal niveau bevindt Minneapolis zich in het 5e congresdistrict van Minnesota, dat sinds 2018 wordt vertegenwoordigd door Democraat Ilhan Omar, een van de eerste twee praktiserende moslimvrouwen en de eerste Somalisch-Amerikaanse in het Congres. Beide Amerikaanse senatoren van Minnesota, Amy Klobuchar en Tina Smith, werden gekozen of benoemd terwijl ze in Minneapolis woonden en ook democraten zijn.

De Republikeinse Partij van Minnesota verhuisde in januari 2014 haar hoofdkwartier van Saint Paul naar de wijk Seward in Minneapolis.

gemeentehuis van Minneapolis

Burgers hadden een unieke en krachtige invloed in de buurtregering. Coördineerde activiteiten in het kader van het programma voor de herziening van het nabuurschapsbeleid (NHP), dat in 2009 eindigde. Minneapolis is verdeeld in gemeenschappen die elk buurten bevatten. In sommige gevallen werken twee of meer buurten samen in het kader van één organisatie. Sommige gebieden zijn algemeen gekend door bijnamen van bedrijfsverenigingen.

De gemeenteraad heeft in maart 2015 een resolutie aangenomen waarin het stadsbeleid voor de afstoting van fossiele brandstoffen wordt vastgelegd. Minneapolis heeft met aanmoediging van het stadsbestuur wereldwijd zeventien steden in de Carbon Neutral Cities Alliance. Het klimaatplan van de stad is om de uitstoot van broeikasgassen in 2015 met 15% te verminderen in vergelijking met 2006, 30% in 2025 en 80% in 2050.

politie

Verkeersverkeersleider in 1959

Vroege Minneapolis ondervonden een periode van corruptie bij de lokale overheid en misdaad was gebruikelijk tot een economische neergang in het midden van de jaren 1900. Sinds 1950 is de bevolking afgenomen en is een groot deel van het centrum verloren gegaan door stadsvernieuwing en wegenbouw. Het resultaat was een "stervende en vreedzame" omgeving tot de jaren negentig.

Op 19 juli 2016 marcheren de leden van de vakbond voor Philando Castilië voor de rechter

Minneapolis heeft in 2003 een verordening aangenomen waarin de plaatselijke ordehandhavingsambtenaren wordt opgedragen "geen enkele rechtshandhavingsactie te ondernemen", uitsluitend om ongedocumenteerde immigranten op te sporen, of om een individu te vragen naar zijn of haar immigratiestatus."

Van 2006 tot 2012 daalde het misdaadcijfer onder hoofd Tim Dolan gestaag, en de politie profiteerde van nieuwe video- en schuttersmiddelen, hoewel Dolan werd bekritiseerd voor dure nederzettingen in de stad wegens wangedrag van de politie. Terwijl het aantal geweldplegingen daalde (van 6.374 in 2006 tot 3.720 in 2011), steeg het aantal moorden met 105% en was het aantal verkrachtingen in de grote steden het hoogst. US News & World Report zei in 2011 dat Minneapolis gebonden was aan Cleveland, Ohio als de tiende gevaarlijkste stad in de Verenigde Staten.

In 2010 drukte een politieagent van Minneapolis zijn knie in de rug van David Smith, die in handboeien zat en een week later stierf. In de nederzettingen van 3 miljoen dollar stemde de politie ermee in om een nieuwe training te volgen op het gebied van positionele verstikking, maar het is vanaf 2020 onduidelijk of die training plaatsvindt.

Een vorige regering kreeg zware kritiek na de politieaanval op Jamar Clark die in 2015 stierf. Toen een Australische vrouw in juli 2017 werd vermoord door een politieagent, werd het ontslag van hoofd Janeé Harteau veilig gesteld en werd 28 jaar durende veteraan Medaria Arradondo benoemd tot hoofd van de politie.

Terrence Floyd richt zich tot het publiek in het gedenkteken voor zijn broer George Floyd op 38 september en Chicago.

Organisatoren in Powderhorn Park in 2020, toen de gemeenteraad stemde voor de ontmanteling van MPD.

Nadat George Floyd in 2020 was vermoord, afstand nam de stad van de politie van Minneapolis (MPD) af. Een groeiend aantal entiteiten beëindigde hun relaties met MPD, te beginnen met de Universiteit van Minnesota, de openbare scholen van Minneapolis, het Walker Art Center, het Minneapolis Institute of Arts en First Avenue. Het advocatenkantoor Dorsey & Whitney probeerde de mogelijke negatieve gevolgen voor de zwarte gemeenschap te verzachten door een einde te maken aan het 40-jarige programma van vervolging van misdadigers voor de openbare aanklager. De parkpolitie van de Minneapolis Park en de Recreation Board ging verder om zijn uniformen meer te onderscheiden van de MPD en zal niet langer reageren op geweldloze MPD-oproepen. Gouverneur Tim Walz leidde een onderzoek naar de burgerrechten in het departement van het ministerie van Mensenrechten van Minnesota. Lisa Bender, voorzitter van de gemeenteraad van Minneapolis, kondigde aan dat de stad haar politieafdeling zou moeten ontmantelen en vervangen door een "transformatief nieuw model van openbare veiligheid". Twee dagen later, op 7 juni, beloofde een veto-proof meerderheid van de gemeenteraad het proces van ontmanteling van de MPD zoals deze nu bestaat, te beginnen en verklaarden de leden dat zij met de gemeenschap zouden samenwerken om een nieuw systeem van openbare veiligheid te ontwikkelen.

Voorzitter van de Federatie van politieagenten van Minneapolis sinds 2015 karakteriseerde Bob Kroll Floyd als een gewelddadige crimineel en noemde hij de protesten tegen zijn moord op een terroristische beweging. Arbeidsgroepen, waaronder de Minnesota Nurses Association, AFSCME Council 5, de Minneapolis Federation of Teachers, de Minnesota AFL-CIO, de grootste lerarenvakbond van de staat Education Minnesota, en voormalig politiechef Harteau, vroegen om ontslag van Kroll.

In 2020 heeft de gemeenteraad unaniem besloten om de Commissie voor het Handvest te verzoeken een stemprocedure in te dienen bij de kiezers om het gemeentehandvest te wijzigen, teneinde het MPD te verwijderen en een afdeling voor de veiligheid en geweldpreventie in de gemeenschap op te richten. Ze hebben 10-5 gestemd om meer tijd te nemen voor herziening en in november heeft de Commissie voor het Handvest het voorstel formeel verworpen.

Basisonderwijs en voortgezet onderwijs

De openbare scholen van Minneapolis registreren meer dan 35.000 leerlingen in openbare lagere en middelbare scholen. Het district beheert ongeveer 100 openbare scholen, waaronder 45 basisscholen, zeven middelbare scholen, zeven middelbare scholen, acht speciale scholen, acht alternatieve scholen, 19 alternatieve scholen en vijf charterscholen. Met gezag dat door de staatswetgever wordt verleend, maakt de schoolraad beleid, selecteert de superintendent, en controleert de begroting, het leerplan, het personeel, en de faciliteiten van het district. In 2017 was het graduatiecijfer 66 procent. De studenten spreken meer dan 100 verschillende talen thuis en de meeste schoolmededelingen zijn gedrukt in het Engels, het Hmong, het Spaans en het Somalisch. Sommige leerlingen gaan naar openbare scholen in andere schoolwijken die door hun familie worden gekozen op grond van het open inschrijvingsstatuut van Minnesota. Naast openbare scholen zijn er in de stad meer dan 20 particuliere scholen en academies en ongeveer 20 aanvullende charterscholen.

Colleges en universiteiten

De campus van de Universiteit van Minnesota Minneapolis

De collegiale scène van Minneapolis wordt gedomineerd door de belangrijkste campus van de Universiteit van Minnesota, waar meer dan 50.000 studenten, afgestudeerden en beroepsstudenten 20 colleges, scholen en instituten bijwonen. De programma's voor afgestudeerden met een uitzonderlijke nationale classificatie in 2020 (top 5) waren het beheer van de gezondheidszorg, verpleegkunde: verloskundige, farmacie en klinische psychologie.

Augsburg University, Minneapolis College of Art and Design, en North Central University zijn vier jaar privé-colleges. De Minneapolis Community en Technical College en de private Dunwoody College of Technology bieden loopbaanopleiding. De St. Mary's Universiteit van Minnesota heeft een Twin Cities campus voor haar afgestudeerde en professionele programma's. Twee grote online universiteiten, Capella University en Walden University, zijn beiden hoofdkwartier in de stad. De vier jaar durende openbare Metropolitan State University en de vier jaar durende privéuniversiteit van St. Thomas behoren tot postsecundaire instellingen die elders zijn gevestigd met extra campussen in Minneapolis.

Bibliotheken

Het Hennepin County Library-systeem begon in 2008 de openbare bibliotheken van de stad te exploiteren. De openbare bibliotheek van Minneapolis, opgericht door T. B. Walker kreeg in 1885 te maken met een ernstig begrotingstekort voor 2007 en werd gedwongen om drie van zijn buurtbibliotheken tijdelijk te sluiten. In 2006 werd de nieuwe centrale bibliotheek in het centrum van de stad, die door César Pelli was ontworpen, geopend. Tien speciale collecties bevatten meer dan 25.000 boeken en middelen voor onderzoekers, waaronder de Minneapolis Collection en de Minneapolis Photo Collection. Bij recente telling, worden 1.696.453 punten in het systeem gebruikt jaarlijks en de bibliotheek beantwoordt meer dan 500.000 onderzoek en feitenonderzoek vragen elk jaar.

WCCO-TV op de Nicollet Mall. Het kanaal wordt genoemd voor Washburn Crosby Company (later, General Mills) die het radiostation WCCO kocht.

In Minneapolis worden vijf grote kranten gepubliceerd: Star Tribune, Finance and Commerce, Minnesota Spokesman-Recorder, de universiteit The Minnesota Daily en MinnPost.com. Andere publicaties zijn de maandelijks Mpls.St.Paul en Minnesota. Het weekblad City Pages werd gesloten tijdens de COVID-19 pandemie en de Southwest Journal werd te koop aangeboden.

Minneapolis heeft een mengeling van radiostations en gezonde luisteraarsteun voor publieke radio's. Op de commerciële markt exploiteren drie radio-omroeporganisaties iHeartMedia (voorheen Clear Channel), Entercom en Cumulus Media het merendeel van de radiozenders op de markt. De luisteraars steunen drie publieke zenders zonder winstoogmerk van Minnesota en twee publieke zenders zonder winstoogmerk, de openbare scholen van Minneapolis en de Universiteit van Minnesota, die elk een station exploiteren, en de religieuze organisaties hebben vier zenders.

De eerste televisie van de stad werd in 1948 uitgezonden door de Sint-Paul-zender en het filiaal van ABC KSTP-TV 5, een toenmalige dochteronderneming van de NBC. De eerste die in kleur uitgezonden werd, was WCCO-TV 4, het CBS-eigen en-geëxploiteerde station dat zich in het centrum van Minneapolis bevindt. WCCO-TV, FOX-filiaal KMSP-TV 9 en MyNetworkTV filiaal WFTC 29 opereren als eigen en geëxploiteerde zenders van hun aangesloten netwerken. De stad en voorsteden zijn ook ondergebracht bij onafhankelijke filialen van NBC (KARE 11), PBS (KTCA-TV/KTCI-TV 2), The CW (WUCW 23) en één onafhankelijke zender (KSTC-TV 45).

In Minneapolis zijn een aantal films afgenomen, waaronder The Heartbreak Kid (1972), Slachthuis-Vijf (1972),Ice Castles (1978), Foolin' rond (1980), Neem deze baan en laat hem zien (1981) ), paarse regen (1984), dat was toen, Dit is nu (1985), de machtige eenden (1992), het ongetemde hart (1993), mooie meisjes (1996), Jingle helemaal (199) 1996, Fargo (1996) en Young Adult (2011). Op televisie werden in 1963 twee episodes van Route 66 in Minneapolis neergeschoten (en in 1963 en 1964 uitgezonden). De CBS-situatie van 1970, die fictief gevestigd is in Minneapolis, The Mary Tyler Moore Show, won drie Golden Globes en 31 Emmy Awards.

Vervoer

METRO Blue Line LRT in het centrum van Government Plaza

De helft van de inwoners van Minneapolis-Saint Paul werkt in de stad waar ze wonen. De meeste inwoners rijden met auto's, maar 60% van de 160.000 mensen die in het centrum werken, reizen met andere middelen dan één persoon per auto. Het metrostation van de gemeenteraad van Metropolitan, dat het lichte spoorwegsysteem en de meeste bussen van de stad exploiteert, biedt gratis reisbonnen via het programma Gegarandeerde Startpagina om de vrees weg te nemen dat er af en toe forensen zouden kunnen worden gestrand als ze bijvoorbeeld te laat werken.

Op 1 januari 2011 werd de limiet van 343 taxi's in de stad opgeheven.

Minneapolis heeft momenteel twee lichte spoorlijnen en één forensenspoorlijn. De METRO Blue Line LRT (voorheen de Hiawatha Line) bedient dagelijks 34.000 personen en verbindt de Minneapolis-Saint Paul International Airport en Mall of America in Bloomington met het centrum. Het grootste deel van de lijn loopt op oppervlakteniveau, hoewel delen van de lijn op verhoogde sporen lopen (waaronder de stations van Franklin Avenue en Lake Street/Midtown) en ongeveer 2 mijl (3,2 km) van de lijn ondergronds lopen, met inbegrip van de terminal van Lindbergh op de luchthaven.

De tweede lichte spoorlijn van Minneapolis, de METRO Green Line deelt stations met de blauwe lijn in het centrum van Minneapolis, en dan op het centrum van het centrum van het centrum van het centrum van het centrum van het centrum van het Oosten, reizen oost door de Universiteit van Minnesota, en dan langs de Universiteit Avenue naar het centrum van Saint Paul. De bouw begon in november 2010 en de lijn begon op 14 juni 2014. De derde lijn, de Southwest Line (Groene Lijn), zal in het centrum Minneapolis verbinden met de zuidwestelijke voorstad van Eden Prairie. Verwacht wordt dat dit ooit in 2022 zal gebeuren. Een noordwestelijke LRT is gepland langs Bottineau Boulevard (Blue Line Extension) van het centrum naar Brooklyn Park. In 2017 werden 81,9 miljoen boaringen geregistreerd, iets minder dan 82,6 miljoen in 2016. De blauwe lijn vervoerde in 2017 10,7 miljoen riders, waardoor het aantal voordien geregistreerde jaarlijkse lezers in totaal werd doorbroken. In 2017 hebben ongeveer 13,1 miljoen mensen de groene lijn verlaten, met een stijging van 3,5% ten opzichte van 2016. Deze stijgingen van het lezerspubliek van lichte spoorwegen werden echter gecompenseerd door een lager aantal busmaatschappijen: 55,7 miljoen in 2017, tegen ongeveer 58,5 miljoen in 2016.

De 40-mijl Northstar Commuter-spoorweg, die van Big Lake door de noordelijke buitenwijken loopt en eindigt op het multimodale station van Target Field, is op 16 november 2009 geopend met gebruikmaking van bestaande spoorwegen. De lezers daalden van 57.000 in januari tot 1.158 in mei tijdens de COVID-19 pandemie.

Volgens de enquête van 2016 van de Amerikaanse Gemeenschap heeft 59,9% van de werkende stad van de inwoners van Minneapolis zich in één keer voltrokken door alleen te rijden, heeft 7,6% carpoolen gebruikt, heeft 14,2% gebruik gemaakt van openbaar vervoer en liep 7,3%. Ongeveer 5,1% gebruikte alle andere vervoersvormen, waaronder taxi's, motorfietsen en fietsen. Ongeveer 5,9% van de werkende stad van de inwoners van Minneapolis werkte thuis. In 2015 was 18,2% van de stad Minneapolis-huishoudens zonder auto, wat in 2016 daalde tot 17,1%. Het nationale gemiddelde bedroeg in 2016 8,7%. In 2016 bedroeg het gemiddelde aantal minneapolis's 1,35 auto's per huishouden, vergeleken met een nationaal gemiddelde van 1,8 auto's per huishouden.

Bike rack op de blauwe lijn

Minneapolis stond in 2011 op de 27e plaats in het land voor het hoogste percentage forensen per fiets, en werd in 2010 uitgediept als de hoogste fietsstad in de ranglijst "Bicycling's Top 50". Tienduizend fietsers gebruiken elke dag de fietspaden in de stad, en velen rijden in de winter. Het Openbaar Ministerie breidde het fietsentracé uit van de Grote Ronden tot 56 mi (90 km) aan niet op de weg gelegen forensensporen, met inbegrip van het Midtown Greenway, Little Earth Trail, Hiawatha LRT Trail, Kenilworth Trail, Cedar Lake Trail en de West River Parkway Trail langs de Mississippi. Minneapolis beschikt ook over fietspaden van 64 km op de straten van de stad en stimuleert fietsen door autobussen uit te rusten met fietsenracks en door online fietspakken aan te bieden. Veel van deze trails en bruggen, zoals de Stone Arch Bridge, waren voormalige spoorlijnen die nu zijn omgebouwd voor fietsen en voetgangers. In 2007 noemde Forbes de vijfde schoonste stad van de wereld Minneapolis, onder verwijzing naar de fietspaden, bussen en LRT van de stad. In 2010 startte Nice Ride Minnesota met 65 kiosken voor het delen van fietsen, en 19 pedicabs waren actief in het centrum. In 2016 breidde Nice Ride zich uit tot 171 stations en 1.833 fietsen die door PBSC Urban Solutions, een Canadees bedrijf, worden geleverd.

In een studie uit 2011 van Walk Score stond Minneapolis op de negende plaats waar 50 grote steden in de Verenigde Staten het meest walgelijk hadden.

Het Minneapolis Skyway System, 9,5 mijl (15,3 km) van gesloten voetgangersbruggen, skyways genaamd, verbindt 80 stadsblokken in het centrum. De tweede verdieping restaurants en detailhandelaren die op deze gangen zijn aangesloten, zijn in de weekdagen open.

De luchthaven Minneapolis-Saint Paul International (MSP) bevindt zich op 3.400 hectare (1.400 ha) aan de zuidoostelijke grens van de stad tussen Minnesota State Highway 5, Interstate 494, Minnesota State Highway 77 en Minnesota State Highway 62. De luchthaven bedient internationale, binnenlandse, chartermaatschappijen en regionale maatschappijen en is een hub en thuisbasis voor Sun Country Airlines en Compass Airlines. Het is ook de op twee na grootste hub voor Delta Air Lines, die meer vluchten uit MSP uitvoert dan andere luchtvaartmaatschappijen. Voor terminals die 25 tot 40 miljoen passagiers bedienen, werd MSP in 2020 voor het vierde opeenvolgende jaar de beste luchthaven ter wereld genoemd voor klantenervaring in Noord-Amerika. Forbes noemde MSP de No. 2 Beste luchthaven in Noord-Amerika, achter Detroit in 2019.

Gezondheid en nutsvoorzieningen

Belangrijkste ingang van Hennepin County Medical Center, bekend als Hennepin Healthcare

Minneapolis heeft zeven ziekenhuizen, vier onder Amerika's beste door het US News & World Report—Abbott Northwestern Hospital (onderdeel van Allina), Kinderziekenhuizen en klinieken, Hennepin County Medical Center (HCMC) en de Universiteit van Minnesota Medical Center. Minneapolis VA Medical Center, Shriners Hospital for Children en Allina's Phillips Eye Institute dienen ook de stad. De Mayo Clinic in Rochester, Minnesota is een 75 minuten durende rit weg.

Cardiale chirurgie werd ontwikkeld in het 'Variety Club Hospital' van de universiteit, waar in 1957 meer dan 200 patiënten openhartchirurgie hadden overleefd, waaronder veel kinderen. In samenwerking met chirurg C. Walton Lillehei begon Medtronic ongeveer deze keer draagbare en implanteerbare hartpacemakers te bouwen.

Hennepin Healthcare opende in 1887 als City Hospital en was ook bekend als Minneapolis General Hospital, Hennepin County General Hospital en HCMC. In 2019 telde het openbare ziekenhuis en trauma-centrum niveau I, het HCMC-vangnet 643.739 klinische bezoeken en 111.307 spoedbezoeken. In voorgaande jaren, die verantwoordelijk waren voor ongeveer 18% van de ongecompenseerde zorg van Minnesota, zorgde HCMC in 2014 voor veel minder ongecompenseerde zorg, omdat, na de inwerkingtreding van de Betaalbare Zorgwet, de liefdadigheidszorg meer daalde dan de slechte schuld toenam.

Een sneeuwnoodsituatie

De ambassadeurs van het district Minneapolis Downtown Improvement (DID) zijn in 2009 deels gefinancierd met beoordelingen van commerciële eigendommen en begonnen in 120 wijken in het centrum te werken aan een verbetering van de zuiverheid, vriendelijkheid en aanvaardbaarheid van het gedrag. Ze zijn werknemers van Block by Block, een bedrijf in Nashville, Tennessee dat 46 Amerikaanse steden bedient.

Nutsbedrijven zijn gereglementeerde monopolies: Xcel Energy levert elektriciteit, de energieleveranciers van CenterPoint, CenturyLink verleent de vaste telefoondienst, en Comcast verleent de kabeldienst. De stad behandelt en distribueert water en eist een maandelijkse vergoeding voor vaste afvalstoffen voor het verwijderen, recyclen en afzetten van afval voor grote producten. Ingezetenen die recyclen krijgen een krediet. Gevaarlijk afval wordt door Hennepin County afgevoerd. Na elke significante sneeuwval, een sneeuwnoodgeval genoemd, stroomt de afdeling Openbare Werken van Minneapolis meer dan 1.000 mi (1.610 km) op straat en 400 mi (640 km) op de straten. In deze noodsituaties wordt het parkeren op de volgende routes geregeld, evenals het sneeuwen in de hele stad.

De zustersteden van Minneapolis zijn: